Graag deel ik hier een stukje over hoe ik naar het leven kijk.
Ik schrijf dit vanuit mijn eigen waarheid.
Wij zijn allen een. Wij maken deel uit van het Universum. Wij zijn allemaal een stukje hiervan. Sommige noemen dit kind van God.
De uitdagingen die we hier op aarde krijgen in het dagelijkse leven zijn de dualiteiten in onszelf.
Wanneer iemand iets zegt over mij en het raakt mij, dan heb ik nog werk te doen.
Alles in de ongeziene wereld is ook een onderdeel van het grote geheel. Er zijn verschillende verschijningen. Zoals de Engelen, begeleiders, gidsen, lichtwerkers, maar ook de overleden dierbaren. Het grote geheel is in mijn ogen het Universum in zijn geheel met zijn Acacia Kronieken. Dit is een mega bibliotheek waarin alles beschreven is.
Hier kunnen we inpluggen, als het ware, en van daaruit kunnen we antwoorden vinden.
Wij zijn energie met een lichaam. Ons lichaam is ons voertuig.
Een deel van ons geheel is nog “boven”, dit noemen we meestal ons Hogerzelf. Wij staan in directe lijn met ons Hogerzelf. Deze helpt ons hier op aarde. Als wij het even niet meer weten en stil kunnen zijn in onszelf, dan kan ons Hogerzelf hulp bieden.
Het lastige is dan hoe kan ik dat hier doen. Het vraagt een stilte, een focus in mezelf om de antwoorden te zien, horen, proeven, voelen of weten. Soms zijn de antwoorden symbolisch.
Toch is dit nog een hele truuk om zo in contact te zijn met mijn stukje Hogerzelf.
Dit vraagt heel veel oefenen. Ik vind het zelf best nog lastig.
Vanuit een weten, weet ik dat dit zo werkt. Maar ons aardse zelf zit ons nog wel eens in de weg. Onze vrije wil ofwel ons Ego laat ons wel eens dingen doen die misschien niet zo handig zijn.
Wanneer spreekt nu het ego en wanneer spreekt nu mijn intuïtie?
In mijn beleving is het zo dat als de antwoorden kort en liefdevol zijn, spreekt mijn intuïtie, maar worden de antwoorden een heel verhaal, dan gaat het een eigen leven leiden en spreekt mijn ego. Die wil namelijk altijd alles overhoop halen. Dat zijn ook die stemmetjes, bijvoorbeeld: dat kun je toch niet of je bent niet goed genoeg joh.
Veel komt ook uit conditionering van familie en andere omgeving als school en op een gegeven moment collega’s. Wanneer ik nog wankel sta, dus het raakt me dan nog als iemand of ikzelf tegen mezelf zegt dat ik iets niet kan. Dan ga ik kijken wat ik nodig heb. Dit kan ik vragen aan mijn Hogerzelf en als dit niet goed lukt, dan kijk ik in de aardse wereld wat mij dient.
Een coach voor een helder gesprek of een sport om beter in mijn kracht te komen of werken met affirmaties of een fysieke behandelaar die de woorden in mijn lijf laat voelen.
Het gaat er dan om dat ik alles wat opgeslagen ligt op mijn persoonlijke harde schijf te resetten. Altijd vanuit licht en liefde.
Ik open elke dag mijn hart naar mezelf en zo ga ik de wereld steeds mooier vinden.
Ik heb geen antwoord op alle vragen. Het leven is een ontdekkingsreis. Waar ik me mee verbind kan een spiegel voor me zijn en een les.
Een stukje algemene uitleg over waarom we hier zijn
Ik geloof dat iedereen die iets vervelends meemaakt dit nodig heeft voor zijn zielengroei, zijn zielendoel. Je komt er sterker uit, je gaat het leven weer waarderen, geld en tijd krijgt een andere waarde, dit zijn vele mooie lessen om te leren.
Toen je er voor koos om naar aarde te komen, heb je afspraken gemaakt met jezelf. Je hebt jouw zielendoelen gesteld met alle mensen die nu om je heen zijn.
In principe is dit een aanname die ik doe. Dit is mijn stukje waarin ik kies te geloven. Als je ziel het nodig heeft om een ernstige ziekte te krijgen of je bent gescheiden van je partner dan zal er winst zijn voor je zielendoel. Het dient dan een hoger doel, al weet ik niet altijd wat dit doel is. Misschien gaat dit niet om jou, maar om je familie en naaste omgeving. Misschien heb je wel met jouw familie boven afgesproken dat zij mogen leren vergeven of de werkelijke waarde van het leven te zien.
Alles wat je doet en wat niet fijn is, doe je jezelf aan. Wijzen naar anderen heeft geen zin.
Alles komt zoals het komt, wat er ook gebeurd het is altijd op de goede tijd.
Er is zoveel wat we kunnen leren van elkaar. Respect, liefde, vergeving voor jezelf is heel belangrijk. Als je dit tot in elke cel van jezelf kunt voelen. Dan kun je dit ook voor anderen voelen. De dualiteit zorgt ervoor dat we weten waar we staan. Als we er naar durven kijken.
Een mooie Ho’Oponopono
Ik hou van je
Het spijt me dat….
Vergeef me, alsjeblieft
Dank je wel
Dit zeg je eigenlijk in gesprek tegen je Hogerzelf, die zorgt voor een fijn gevoel, alleen als je dit ook echt meent.
Er is vast nog veeeeel meer dat ik zou kunnen beschrijven en nog niet benoemd heb, maar ik laat het hierbij.
Ik hoop dat je het fijn vond dit te lezen. Misschien zie je bevestiging of herkenning en misschien gaat het je pet te boven. Misschien snap je er niets van en wil je er niets mee, ook goed. Alles is goed.
Dit is mijn waarheid op dit moment.
Veel Liefs
Sonja
